می‌گویند چرا «زخم کاری» عزتی‌اش کم است!/ دلزده از شرایط سینما

محمدهادی قمیشی بازیگر، طراح صحنه و کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره تازه‌ترین فعالیت‌های خود گفت: در حال حاضر منتظر هستیم تا تصویربرداری فصل سوم سریال «زخم کاری» که دنباله فصل دوم این سریال است، آغاز شود که احتمالاً تا چند روز آینده آغاز خواهد شد. غیر از این پروژه فعلاً مشغول کار دیگری نیستم.

بازیگر نقش «املشی» در سریال «زخم کاری» درباره بازخوردهای منفی نسبت به فصل دوم این سریال گفت: این یک واقعیت است که ما ایرانی‌ها معمولاً عجول هستیم. انتظار مخاطبان گویی از ابتدای این فصل، ورود آقای جواد عزتی به داستان بود و برای این اتفاق عجله بسیار دارند. در حالی که اگر این اتفاق همان ابتدا رخ می‌داد، شرایط داستان عوض می‌شد. الان فیلمنامه‌نویسان در حال گسترش داستان هستند و به همین دلیل فصل‌های بعد این سریال هم در دست تولید قرار گرفته است. برخی مردم و منتقدان گویی برای اطلاع از سرانجام داستان عجله دارند در حالی که خود من به‌عنوان بازیگر این سریال و خیلی عوامل دیگر، از سرانجام این داستان خبر نداریم چرا که گروه نویسندگان در حال نگارش هستند.

وی افزود: به نظرم داستان این سریال در حال حاضر پیچیدگی‌هایی پیدا کرده است که در ادامه جذاب‌تر می‌شود و مخاطبان هم اگر با حوصله بیشتری داستان را دنبال کنند، قسمت‌های جذاب‌تری در آینده خواهند دید. کاراکترهای مختلفی به داستان وارد می‌شوند که در برخورد با شخصیت اصلی، اتفاقات دیگری را رقم می‌زنند که این اتفاق از منظر درام‌پردازی بسیار زیباتر و جذاب‌تر خواهد شد.

این بازیگر در پاسخ به اینکه آیا محمدحسین مهدویان فیلمنامه کامل را در اختیار بازیگران گذاشته است یا خیر، توضیح داد: اینگونه نیست که فیلمنامه نداشته باشیم در حدی که نگارش شده، فیلمنامه در دسترس ما هست و آقای مهدویان هم ما را هدایت می‌کند. گروه تا جایی که داستان نوشته شده است در جریان داستان قرار دارد.

وی درباره بازخوردهای مردم نسبت به نقش‌آفرینی‌اش در این سریال هم گفت: نظرات متفاوت است. برخی خود را با داستان وفق داده‌اند و آن را دنبال می‌کنند اما برخی که عجله بیشتری دارند، مدام می‌پرسند چرا جواد عزتی‌اش کم است! بالاخره قصه هرچقدر پیچیده‌تر باشد، جذاب‌تر می‌شود. وقتی سر کلاس درس می‌روم و برخی دانشجویان درباره این سریال کنجکاوی می‌کنند، از آن‌ها می‌خواهم کمی صبر داشته باشند تا قصه خودش پیش برود.

ماجرای شباهت عجیب با یک بازیگر دیگر

این بازیگر که به دلیل شباهت بسیار زیاد با زنده‌یاد عباس امیری، برخی تصور می‌کنند در سریال یوسف پیامبر هم نقش‌آفرینی داشته است، درباره شباهت ظاهری خود با این بازیگر فقید و واکنش مردم بیان کرد: من در سریال یوسف پیامبر حضور نداشتم. اتفاقاً خاطرم هست در سریالی، هر ۲ ما نقش‌آفرینی داشتیم. برخی از من می‌پرسیدند شما ۲ نقش بازی کرده‌ای؟ من هم توضیح می‌دادم که اینگونه نیست. خدا رحمت کند آقای امیری را و این سوال بهانه‌ای شد که یادی از ایشان هم کرده باشیم.

قمیشی درباره ماندگارترین نقش خود در حافظه مردم گفت: بیشتر مردم نقش من در «پس از باران» در حافظه‌شان مانده است. آن سریال قصه گیرایی داشت و در آن مقطع که بیش از ۲۰ سال پیش بود، مردم ارتباط خوبی با آن برقرار کردند. گویی ۹۰ درصد جمعیت ایران در آن مقطع این سریال را دنبال می‌کردند!

وی افزود: مردم واکنش‌های مختلفی به من نشان می‌دهند. برخی که نقش‌آفرینی من در «پس از باران» را دیده بودند، احتمال می‌دادند که من اصالتاً شمالی باشم، در حالی که من جنوبی هستم. گاهی پیش می‌آمد که یک پیرزن شمالی، به واسطه همین ذهنیت شروع می‌کرد به زبان خودشان با من صحبت کردن و فکر می‌کرد من متوجه زبانش می‌شوم! من هم مجبور می‌شدم گاهی شمالی صحبت کنم! (می‌خندد)

این بازیگر تأکید کرد: مردم همواره نسبت به ما لطف دارند و من شخصاً انرژی زیادی از آن‌ها می‌گیریم. بارها هم گفته‌ام که ما دستمزد اصلی خود را از مردم می‌گیریم. اکثر مردم نسبت به من محبت دارند و همواره هدفم در بازیگری همین بوده است که در کارهایم لحظات خوبی را برای مردم رقم بزنم. اصالت هنر هم در همین خوب کردن حال مردم است.

تفاوت فضای فیلمسازی امروز با دهه ۶۰

قمیشی درباره تفاوت فضای فیلمسازی امروز، نسبت به دهه‌های ۶۰ و ۷۰ گفت: امروز تجهیزات فیلمسازی به روز شده است و روز به روز شاهد ورود امکانات بهتر به این حوزه هستیم. به‌خصوص عوامل فنی راحت‌تر می‌توانند به نتیجه برسند و این اتفاقات خیلی از مشکلات سال‌های دور در فرآیند تولید فیلم را آسان‌تر کرده است. آن زمان‌ها باید منتظر می‌شدیم تا نگاتیو به لابراتوار برود، تا بتوانیم نتیجه کار را ببینیم و خیلی وقت‌ها هم مجبور به تکرار می‌شدیم اما امروز همه چیز دیجیتال شده است و در لحظه می‌توان تصاویر را مرور و مشکلات را حل کرد.

وی افزود: آن زمان پروژه‌ها محدودیت استفاده از نگاتیو داشتند و اگر تعداد برداشت‌ها زیادتر از حدی می‌شد، مشکلاتی برای تهیه‌کننده به‌وجود می‌آورد. امروز همه چیز دیجیتالی شده و در لحظه می‌توان هم تصاویر را مرور و مشکلات را مرتفع کرد. محدودیتی هم در تعداد برداشت وجود ندارد. از این جهات همه چیز راحت‌تر شده است. در عین اینکه برخی دوستان پیشکسوت و به‌خصوص فیلمبردارهای قدیمی سینما، هنوز معتقدند که کیفیت نگاتیو در سینما، یک چیز دیگر است و همواره با اشتیاق خاطرات آن دوران را تعریف می‌کنند.

این بازیگر باسابقه تأکید کرد: آن زمان‌ها کسی می‌توانست موفق‌تر عمل کند، که تجربه بیشتری داشت. همه چیز شبیه یک معادله ریاضی بود. شرایط مثل امروز نبود که شما با گوشی موبایل هم بتوانید یک فیلم بسازید. همه چیز باید براساس یک فرمول و قاعده مشخص پیش می‌رفت.

وی در پاسخ به تفاوت نقش کارگردان و تهیه‌کننده در پروژه‌ها در سال‌های اخیر نسبت به دهه‌های قبل هم افزود: در پروژه‌هایی که کارگردان و تهیه‌کننده یکی بود، معمولاً روند این محاسبات بهتر اتفاق می‌افتاد. محاسبات اقتصادی فیلم بهتر شکل می‌گرفت و عوامل هم دقیق‌تر کار می‌کردند. در عین اینکه امکانات بسیار محدود و کارها با مشکلات بیشتری مواجه بود. این سختی‌ها بود، اما به همان اندازه دقت‌ها هم بیشتر بود. امروز کارها ساده‌تر شده و امکانات کمک کرده تا ساخت فیلم سهل‌تر شود.

به عقب برگردم، سراغ حرفه دیگری می‌روم!

قمیشی درباره حس امروز خود نسبت به دنیای بازیگری و اینکه آیا در صورت بازگشت به گذشته، مجدد فعالیت در همین حرفه را انتخاب می‌کند یا خیر هم گفت: واقعیت این است که ما شرایط دشواری را پشت سر گذاشتیم و شاید اگر به گذشته برگردم دیگر سراغ سینما نیایم. من به سینما علاقه داشتم اما اگر این آینده را پیش‌بینی می‌کردم، شاید تصمیمم عوض می‌شد. به‌خصوص که رشته اصلی من در هنر هم نقاشی بوده است. در سینما هم بیش از بازیگری طراحی انجام داده‌ام. در مجموع شرایط سینما مساعد نیست و روزبه‌روز هم برای امثال من سخت‌تر می‌شود. به همین دلیل می‌گویم اگر به گذشته بازمی‌گشتم سراغ مسیر دیگری برای فعالیت حرفه‌ای می‌رفتم.

وی افزود: شرایط به‌گونه‌ای است که معمولاً مدیریت سینما تصمیماتی را بدون هماهنگی با قشر هنرمند می‌گیرند که خیلی از این تصمیمات مانع از فعالیت راحت‌تر ما در عرصه سینما می‌شود. در این شرایط طبیعتاً هنرمند دلزده می‌شود. قطعاً همه ما زمانی دل‌بسته سینما بودیم که وارد این حرفه شدیم و به همین دلیل هنوز هم آرزو داریم که شرایط برای کار بهبود پیدا کند. امروز بسیاری از هنرمندان در زندگی شخصی و معیشتی خود دچار مشکل هستند. حل این مشکلات در سینما، تلویزیون و به تازگی شبکه خانگی، نیاز به سیاست‌گذاری‌های درست دارد. هر مدیری هم که می‌آید، معمولاً به‌دنبال رفع مشکلات خودش است، نه مشکلات هنرمندان! به همین دلیل مشکلات مدام بغرنج‌تر می‌شود.

این بازیگر باسابقه در پایان در پاسخ به اینکه آیا تمایلی به ادامه فعالیت فرزندانش در همین حرفه دارد یا خیر، گفت: من سه دختر دارم که هر سه به نوعی درگیر فضای هنر شده‌اند. از کارگردانی انیمیشن تا تئاتر، فعالیت‌هایی در این زمینه دارند اما من دخالتی برای ترغیب آن‌ها به این حوزه نداشته‌ام. آن‌ها خودشان علاقه‌مند شده و وارد این عرصه شده‌اند.