نکوداشت نیم قرن نقد نویسی حسین گیتی و نخستین نشست نقد و بررسی سینمای روز ایران در آینه رسانه به همت امور سینمایی بهمن سبز خوزستان، خانه مطبوعات خوزستان و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و حوزه هنری خوزستان و با استقبال سینما دوستان برگزار شد.
سینما بهمن؛ سینما رسانه
سرپرست امور سینمایی بهمن سبز خوزستان نیز با بیان اینکه فرهنگ تماشای فیلم را در سینما باید فراگیر کرد، گفت: سینما مظهر تمدن هر ملتی است. این تمدن از دیرباز مرهون زحمات پیشکسوتانی در خوزستان بوده که باعث شده اند خوزستان به خاستگاه سینما تبدیل شود. حال که خوزستان از چنین جایگاهی برخوردار است می طلبد که از صنعت سینما حمایت ویژه ای صورت بگیرد.
فرزاد جعفری افزود: موسسه سینمایی بهمن سبز خوزستان می کوشد شاخص‌های تولید و نمایش آثار سینمایی را در خوزستان ارتقا دهد تا با ارتقای این صنعت فرهنگ سینمایی را با کیفیت مطلوب به مخاطبان خود ارائه دهد.
وی با اشاره به هم فکری، مشارکت و همکاری تعدادی از اهالی سینما و مطبوعات در برگزاری نشست‌های نقد و بررسی سینمای روز ایران گفت: هر هفته با حضور اهالی سینما و دوستداران این صنعت جلسات نقد و بررسی فیلم در سینما بهمن اهواز برگزار می‌شود تا هنر سینما را معرفی کرده تا این صنعت در بین شهروندان پویا بماند.
جعفری تاکید کرد: ما این آمادگی را داریم تا در هنگامه برگزاری جشنواره فیلم فجر در خوزستان نشست های نقد و بررسی فیلم را برگزار کنیم تا لذت فیلم دیدن دو چندان شود.
همچنین مدیر امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان گفت: تشکیل این جلسات و کارگاههای جنبی می تواند در حوزه سینما نقش بسیار مفیدی برای علاقمندان به صنعت سینما داشته باشد. همچنین ابراز خوشحالی خودم را از راه اندازی سینما رسانه در سینما بهمن اهواز اعلام می کنم و از حمایت های خود در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان دریغ نخواهیم کرد.
امین سپهریان افزود: بخشی عظیمی از بدنه سینمایی ایران را اهالی خوزستان تشکیل داده اند. از جمله این افراد حسین گیتی هستند که انتخاب امروز برای تجلیل از زحمات ایشان نشانه حسن سلیقه دست اندرکاران تجلیل از پاسداشت یک نویسنده و البته نشست نقد و بررسی سینمای روز ایران است.
نقد ساده همراه با دانش سینمایی
رئیس انجمن سینمای جوانان اهواز گفت: حسین گیتی در پیشبرد کیفیت سینمای ایران سهم به سزایی دارند. نقد همواره در جامعه ما کارکرد داشته و رگ و ریشه تاریخی دارد. نقد در علوم انسانی و طبیعی کنترل کیفی می کند. همانقدر که در سینما کارگردان هم مهم است، نقاد هم اهمیت دارد. گاهی حتی مرتبه اهمیت منتقد از فیلمساز بیشتر است. به واسطه نقد است که چراغ فراروی فیلمساز روشن می شود.
حمید آل حمودی از برگزار کنندگان نشست نقد و بررسی سینمای ایران که قرار است ماهانه در سینما بهمن اهواز برگزار شود تشکر کرد. چرا که برگزاری هر جلسه نقد و بررسی باعث می شود وضعیت آموزش، اکران، تولید و… به سمت بهبودی سوق پیدا کند.
وی یادآور شد: بیست و دو سال پیش در یک بولتن جشنواره فیلم، نقدی کوتاه بر یکی از فیلم هایم منتشر شد که برای آن فیلم جایزه نگرفتم اما آن نقد حکم جایزه اسکار را برایم داشت. آن نقد را جناب دکتر حسین گیتی بر روی فیلم من نوشته بود. به نوعی جایزه ام را ایشان داده بود. چون گفتار ایشان امید به من داد.
آل حمودی با اشاره به ویژگی های سه نوع نقد به ویژگی نقدهای حسین گیتی اشاره کرد و تاکید کرد: نقدهای ایشان در حین سادگی و بی آلایشی، واجد دانش سینمایی هستند و در برش هایی، به برخی نظریه های سینمایی هم تلنگر می زنند. در نقدهای ایشان به جای شعار شعور است. در نقدهای ایشان به جای خودآگاهی، آگاهی می بینم. در نقدهای ایشان تفاسیر سینمایی قابل ردگیری است.
در حد جنون سینما را دوست دارم
حسین گیتی در ابتداس سخنان خود با اشاره به اینکه سینما را تا سر حد جنون دوست دارد گفت: اگر امروز من در آستانه ۷۱ سالگی زنده ام و در کنار شما هستم فقط به خاطر سینما است. من تا ۱۲ سالگی در روستایی از توابع هفتکل زندگی می کردم. برای تماشای فیلم در سینمای هفتکل باید مسیر ۴ کیلومتری و کوه و دشت را طی می کردم. با همه خطرهایی که پیش روی من بود شب به خونه بر می گشتم. یک روز فیلمی به نام رسوا از کشور مکزیک دیدم. داستان دلباختگی دو دوست به یک خانم بود که این دلباخته گی در حال از هم پاشیدگی دوستانه شان بود. لذا در یک وعده هر دو مرد زن را می کشند. به خیال اینکه دوستی شان تداوم پیدا کند. با دیدن این فیلم تا صبح نخوابیدم. از آن شب تا به اکنون در اندیشه سینما هستم.
این منتقد سینما در ادامه گفت: در زندگی من سینما از روانشناسی و حتی ادبیات جلو زده است. با این وجود سینماگران در کشور ما توجهی به نقد و منتقد ندارند؛ این در شرایطی است که با مطالعه سینمای مکتوب است که می‌توان به درک بهتری از سینمای دیدار رسید و حتی آن را ارتقا بخشید.
سرخپوست چی و چگونه گفت؟
ما در سینما سه نوع پایان بندی خوش، بد و باز داریم. در فیلم سرخپوست با پایانی باز مواجه بودیم تا تماشاگر خود به یک برداشت منطقی دست پیدا کند. وقتی یک فیلم را می بینیم دو سئوال «فیلم چی گفته» و «چگونه گفته» به وجود می آید. کشمکش موجود در فیلم باعث ایجاد یک درام بین رئیس زندان و مددکار می شود.
گیتی با اشاره به اینکه فیلم سرخپوست فیلم بی عیب و نقصی است که هیچ شات اضافه ای ندارد یادآور شد: در سرخپوست هیچ تصویر اضافه ای ندارد و به همین دلیل خسته کننده هم نیست. سرخپوست اگر هم ایرادی داشته باشد با موسیقی تاثیرگذارش و البته بازی های قوی هنرپیشه گان، دیالوگ های کوتاه و موثر، تدوین قوی در نتیجه کارگردانی خوب نیما جاویدی به دل می نشیسند.
حسین گیتی همچنین گفت: گاهس مشاهده می شود که مسئولان سینمای کشور به دلیل تفکرات قدیمی و داشتن برخی نگاه های خاص به سینما، «نسل جوان» سینماگر را پس می زنند و مانع از حضور پرشور جوانان در عرصه فیلمسازی و یا حضور در رویدادهای مهم سینمایی می شوند که این اتفاق بسیار نادرست است.
وی افزود: مسئولان سینمای کشور باید عاقل باشند و همواره از نسل نو حمایت کنند؛ با درایت و حمایت از نسل جوان باید آینده ای درخشان برای سینما کشور ترسیم کرد و اگر این اتفاق نیفتد تا چند سال آینده حتی عنوانی از سینمای ایران باقی نخواهد ماند چرا که نسل قدیم توان فیلمسازی ندارند و نسل جدید هم به فکر مهاجرت از کشور میفتند و دیگر اثر خوب و قابل تأملی در سینمای کشور تولید نخواهد شد.
این منتقد سینما خاطرنشان کرد: نسل نوی سینما نگاه نو دارد، تحصیل کرده است، ذهنش پاک و بدون آلایش است، به واسطه تکنولوژی های پیشرفته به فیلم های مهم روز دنیا دسترسی دارد و با تماشای جدیدترین فیلم های روز دنیا کسب تجربه می کند، تکنیک را به خوبی می شناسد و همواره دنبال نوجویی است؛ همه این ها باعث می شود تا آثارش مورد توجه مخاطبان و منتقدان و به ویژه نسل جوان کشور قرار بگیرد و از این رو نباید بر اساس دیدگاه های سلیقه ای مانع از حضور و توجه به آن ها در جشنواره و سینمای کشور شد.
گیتی یادآور شد: ما امروز در سینمای ایران با یک بحران بسیار بزرگ و مهم مواجه هستیم و آن بحران فقدان فیلمنامه است! متأسفانه به دلایل متعدد درهای سینما به روی خویشان و دوستان و نزدیکان هر مدیر و هر هنرمندی باز شده و فیلمنامه نویس های باسواد، دارای مطالعه و خردمند از عرصه کار و فعالیت دور مانده و خانه نشین شده اند و در عوض هر کسی از راه رسیده یا نرسیده بدون داشتن مهارت، تجربه و سواد کافی خود را فیلمنامه نویس می داند و پول های کلان می گیرد و در عوض فیلمنامه هایی تحویل می دهد که پر از گاف، سوراخ و آسیب های متعدد هستند و همه این اتفاقات باعث شده ما در سینمای ایران شاهد تولید انبوه فیلم های نازل و پوچ و بی محتوا با فیلمنامه های پاره پاره باشیم.
این پیشکسوت منتقد سینما تاکید کرد: مصیبت بارتر از همه کارگردانانی هستند که حتی سواد و دانش کافی برای کارگردانی ندارند اما خود را یک پا فیلمنامه نویس می دانند و فکر می کنند نویسنده های بسیار متبحری شده اند و فیلمنامه هایی به قلم خودشان می نویسند که بی سر و ته است و آن ها را می سازند و باعث می شوند تا سینما و فرهنگ کشور روز به روز بیشتر تضعیف شده و رو به اضمحلال رود.
حسین گیتی سپس با بیان اینکه همچنان بهترین آثار سینمایی ما مربوط به فیلم هایی اقتباسی است اظهار داشت: بعد از گذشت سال ها از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان آثار درخشان و ماندگار ما فیلم هایی هستند که از کتاب ها و رمان های نویسندگان بزرگ ایران و جهان اقتباس شده اند؛ البته نه اینکه هر اثر اقتباس شده ای خوب از آب درآمده باشد بلکه آثاری که فیلمسازان متبحر آن ها را از روی کتاب های نویسندگان بزرگ ساخته اند ماندگار شده اند و دلیل اصلی این اتفاق ادبیات و سواد غنی نویسندگان آن آثار است.
وی گفت: سینما همان زندگی است و فیلمسازان ما نیز بایستی به بهترین شکل ممکن زندگی را در آثارشان به تصویر بکشند. قطعا همانطور که در جامعه مسائلی مانند اعتیاد، فقر، فحشا، فرار دختران و خیانت زوجین نسبت به یکدیگر وجود دارد مسائل روزمره شادی هم وجود دارد که می تواند دستمایه تولید آثار سینمایی قرار بگیرد.
این منتقد قدیمی سینمای کشور ادامه داد: من معتقدم نشان دادن تلخی ها و ناامیدی ها می تواند ثمرات بدی را برای آینده سینمای کشور در پی داشته باشد. اینکه برخی از فیلمسازان ما طی ۷-۸ سال گذشته پیرو یک خط و فضای داستانی خاص در سینما قرار گرفته اند و اغلب تولیدات شبیه به یکدیگر شده می تواند باعث شود تا مخاطب کمتر از آثار سینمایی استقبال کند.
