ایران و جهان

آه خانمانسوز «محسن هاشمی» پشت سر چپ‌ها بگومگوی رجال در هنگامه قحط‌الرجال/همه چالش‌های انتخاب شهردار و کابینه دوم روحانی برای اصلاح‌طلبان

خبرگزاری فارس _ گروه سیاسی: انتخاب شهردار تهران در کنار چیستی نحوه تعیین کابینه دولت، تبدیل به چالش‌های بزرگی برای جریان سیاسی چپ شده است.

چالشی که به زعم تحلیلگران نه بر سر مبانی که بر سر منافع است.

جریان سیاسی خاص تلاش زیادی می‌کند تا اختلافات مربوط به انتخابات شهردار و سهم اصلاح‌طلبان از کابینه اعتدال به بیرون درز نکند.

اما سطح بگومگوها و کنایه‌ها بیش از آنست که به چشم نیاید و یا بتوان با ایستادن در مقابلش، مانع دیدن آن شد!

 

*کارگزارانی‌ها می‌خواهند شهردار باشند؟! مسئله اینست…/آه خانمانسوز محسن هاشمی پشت سر اصلاح‌طلبان/میثاق‌نامه‌ای که امضا نشد

منتخبان اصلاح‌طلب پنجمین شورای شهر تهران با موردی عجیب به نام انتخاب شهردار مواجه‌اند.

مسئله اصلی آنها «قالیباف فوبیا» و دغدغه‌مندی درباره عدم توانایی تکرار کارنامه مدیریت جهادی قالیباف است.

دغدغه‌ای که بنا به اثبات تجربه و تحلیل، از عهده و توان اصلاح‌طلبان خارج است و آنها آنقدر اولویت‌های گوناگون در دستور کار دارند، که بعید است بتوانند کارنامه‌ای هم‌سنگ خدمتگذاری شورای شهر اصولگرا تحویل بدهند.

شاهد مثال آنکه «مرتضی حاجی» از اعضای شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به تازگی طی اظهاراتی از این گفته است که شهردار خودش نباید کار کند و مطالبات سیاسی حتی از عمران شهری تهران هم مهمتر است!

یکی از زنان اصلاح‌طلب راه‌یافته به شورای شهر پنجم نیز چند هفته قبل به جای ارائه طرح‌های خود در شورای شهر تهران، صحبت‌های عجیبی را درباره بحث حقوق زنان مطرح کرد.

از طرف دیگر، اصلاح‌طلبان مهره اجرایی شاخصی همچون قالیباف هم ندارند و این مسئله بر عمق تردیدها پیرامون فرجام شهرداری تهران در دوره جدید می‌افزاید.

اما در اتمسفر همین دغدغه‌ها هم حتی، بگومگوهای درون طیفی زیادی برپاست.

طیف کارگزارانی‌های اصلاح‌طلب گویا تمایل زیادی به شهردار شدن «حسین مرعشی» دارند.

هفته‌نامه صدا، ارگان حزب کارگزاران سازندگی در تازه‌ترین شماره خود از مرعشی بعنوان جدی‌ترین گزینه اصلاح‌طلبان نام برده است!

اگرچه مرعشی یک گزینه مرضی‌الطرفین برای ستاد اصلاحات و حزب کارگزاران محسوب می‌شود اما صحبت‌های مطروحه توسط فعالان اصلاح‌طلب نشان می‌دهد که ستاد جریان سیاسی خاص بی‌میل نیست تا دوز اصلاح‌طلبی شهردار آینده بیشتر باشد.

در این میان البته نمی‌توان از اتفاق نظر کارگزارانی‌ها و دوم خردادی‌ها بر سر «حذف مهندس محسن هاشمی»، نفر اول فهرست شورای شورای شهر پنجم تهران از میانه گزینه‌های شهرداری گذشت.

کسی که در انتخابات شورای شهر،‌ رأی اول تهران را به دست آورد و از دوران تبلیغات ریاست‌جمهوری نیز با ژست شهردار آینده شدن به صحنه آمد اما فعالان اصلاح‌طلب بعد از اینکه آبها از آسیاب افتاد، یک صدا عنوان کردند که او دیگر نبایستی شهردار شود!

آنها از این می‌گویند که خروج هاشمی از شورای شهر موجب ورود یک اصولگرا به شورا می‌شود و یا اظهار می‌دارند که باید به رأی مردم احترام گذاشت! اما به نظر می‌رسد دلیل اصلی این رخداد را باید در جای دیگری تجربه کرد…

در آنجا که اخباری وجود دارد مبنی بر اینکه محسن هاشمی که از قضا از مدیران سابق شهرداری تهران هم هست و اصطلاحاً در اردوگاه جریان خاص، شهردارتر از او نیست؛ میثاق‌نامه اصلاح‌طلبان و به سخن دیگر، تعهد کتبی برای اجرای فرامین سیاسی ستاد اصلاحات را امضا نکرده و از همین رو شهردار قابل اعتمادی برای اصلاح‌طلبان به شمار نمی‌رود.

 

*مورد عجیب سهم اصلاح‌طلبان از کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی/آنها سهم‌خواهی نمی‌کنند ولی افتاد مشکل‌ها…/ماجرای استقبال روحانی از حضور چهره‌های اصولگرا در کابینه چیست؟

چالش دیگر چپ‌ها در این روزها نحوه چینش کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی است.

اگرچه رئیس‌جمهور روحانی هرگز روی خوشی به «توصیه» و «انتقاد» نشان نداده است و اصلاح‌طلبانی مثل محمد عطریانفر هم به این مسئله اذعان کرده‌اند اما از طرفی مسئله حضور وزرای اصلاح‌طلب در کابینه دولت دوازدهم نیز چیزی نیست که فعالان جریان خاص به راحتی از آن بگذرند.

از طرف دیگر مباحثی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه ستاد اعتدال، اعتقادی به نقش پررنگ اصلاح‌طلبان در پیروزی مجدد رئیس‌جمهور روحانی ندارد و در هنگام ادعای سهم‌خواهی نیز مقولاتی مثل عدم تشکیل ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان برای آقای روحانی و خودداری آنها از معرفی روحانی به عنوان کاندیدای رسمی اصلاح‌طلبان مورد اشاره اعتدالیون قرار می‌گیرد.

با اینهمه اما اصلاح‌طلبان چند هفته‌ای است که به تعیین شرایط وزرای کابینه دوم می‌پردازند و بی‌اعتنا به سکوت روحانی و دولتی‌ها، علت این اظهار نظرهای خود را «مشاوره به روحانی» و باز هم «احترام به رأی مردم و پیگیری پیام آن»! عنوان می‌کنند.

چهره‌های جریان خاص همچنین در کنار خط و نشان کشیدن برای رحمانی فضلی، وزیر کشور، کنایه به وزرای مسنّ و اعلام ضرورت اصلاح‌طلب بودن وزرای جدید با ژست «همدلی با دولت»! رفتارهای عجیب دیگری را نیز از خود بروز می‌دهند.

استقبال از حضور چهره‌های اصولگرا در کابینه جدید رئیس‌جمهور روحانی از جمله این رفتارهای عجیب است.

محمد کیانوش‌راد و محمدرضا خاتمی به تازگی طی یک یادداشت و یک مصاحبه به «استقبال روحانی از حضور چهره‌های اصولگرا در کابینه» اشاره کرده‌اند.

اظهار شکایت از رفتارهای روحانی نیز اگرچه توسط عمده ستادی‌های جریان خاص، به لحاظ اجباری که در حمایت از روحانی دارند، صورت نمی‌گیرد اما هستند کسانی از اردوگاه چپ که دلیلی برای تحفظ نسبت به روحانی نمی‌بینند.

محمدرضا عارف چهره شاخص این جماعت عصیانگر است که اخیراً طی اظهاراتی در کنایه به روحانی تأکید کرد که عده‌ای وقتی پیروز می ‌شوند همه چیز را فراموش می‌کنند!

و هم‌او بود که خطاب به روحانی و در اشاره به مسئله چینش کابینه تأکید کرده است که «ما را به دنبال نخود سیاه نفرستید»!

 

*از فرجام انتخاب شهردار تا فرجام کابینه دوم روحانی/دوستی اجباری اصلاح‌طلبان با روحانی آخر به کجا می‌رسد؟

می‌توان به نتایج این حاشیه‌های خودساخته و این دغدغه‌های شکل گرفته بر سر منافع از زاویه تحلیلی و نگاه ریاضی نگریست…

برخی معتقدند اصلاح‌طلبان هیچگاه در تاریخ سیاسی حیات خود نتوانسته‌اند زیر یک سقف دوام بیاورند.

تحصن و استعفا در مجلس ششم، انحلال شورای شهر دوره اول تهران و ماجرای مشهور «عبور از خاتمی» منصه‌های بارزی از سابقه این تحلیل هستند.

بدیهیست که شورای شهر پنجم تهران هم می‌تواند جزئی از این رخدادها محسوب شود مگر اینکه اتفاق خاصی رخ دهد!

خاصه آنکه با رخدادهای این روزها و اظهار نظرهای عجیب اصلاح‌طلبان درباره شهرداری و شورای شهر جدید، هیچ بعید نیست که سرنوشت شورای اول، برای شورای پنجم هم تکرار شود.

درباره مسئله شهردار نیز اصلاح‌طلبان می‌دانند قادر به تکرار کارنامه قالیباف نیستند و از همین رو دستاوردهای او را در شهرداری هدف گرفته‌اند تا تمامی اقدامات شهردار جدید موجّه جلوه کند.

اما این تمام ماجرا نیست و شهردار جدید بایستی ید بیضایی در فراهم کردن شرایط انتخاباتی مطلوب برای اصلاح‌طلبان در دو انتخابات مجلس یازدهم و دولت سیزدهم داشته باشد.

کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی هم اگرچه این دولت ۴ سال تمام بر سر کار خواهد بود و قطار اعتدال، حرکتی بطئی و مختص به خود دارد اما تحلیلگران می‌گویند حمایت‌های اجباری اصلاح‌طلبان از روحانی و دولت و کابینه، یک تاریخ انقضای مشخص دارد.

تاریخ انقضایی که اگرچه مشخص نیست چه زمانی فرا می‌رسد اما وقوع آن حتمی به نظر می‌رسد و اصلاح‌طلبان یک روز پاسخ تمام بی‌مهری‌های این روزهای روحانی را خواهند داد…

 

انتهای پیام/


منبع: فارس

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا